Kolekcja Grafiki Polskiej

Kolekcję Grafiki Polskiej tworzą prace grafików polskich od XVI do 1. ćwierci XX wieku oraz artystów obcych, działających w Polsce w tym okresie, a także polonika.

Zgromadzony zbiór rycin jest reprezentatywny dla historii grafiki polskiej. Zawiera prace wykonane w różnych technikach, począwszy od szesnastowiecznych drzeworytów aż po dziewiętnastowieczne techniki reprodukcyjne i techniki graficzne, będące polskim wkładem w dzieje tego medium (fluoroforta, ceratoryt). Znajdują się wśród nich najznakomitsze przykłady artystycznej propagandy polskich władców oraz magnackich rodów, tezy filozoficzne o erudycyjnych programach, prace ukazujące fascynacje sztuką europejską czy wreszcie dzieła stanowiące pokaz mistrzostwa zarówno formalnego, jak i warsztatowego.
Wśród kilkuset nazwisk grafików z różnych ośrodków artystycznych w Polsce wymienić należy (reprezentowanych przez duże zespoły prac): Daniela Chodowieckiego, Mateusza Deischa, Fryderyka Krzysztofa Dietricha, Jeremiasza Falcka, Jana Zachariasza Freya, Willema Hondiusa, Karola de La Haye, Feliksa Jabłczyńskiego, Feliksa Stanisława Jasińskiego, Fryderyka Johna, Hirsza Leybowicza, Teodora Lubienieckiego, Ignacego Łopieńskiego, Jana Piotra Norblina, Jana Fryderyka Myliusa, Antoniego Oleszczyńskiego, Aleksandra Orłowskiego, Józefa Pankiewicza, Jana Feliksa Piwarskiego, Michała Płońskiego, Zofii Stankiewiczówny, Wincentego Smokowskiego, Leona Wyczółkowskiego, Jana Ziarnki.

Wyróżnikiem kolekcji jest bogaty zespół graficznych portretów królewskich i osobistości polskich (w tym niemal kompletna ikonografia Tadeusza Kościuszki i Józefa Poniatowskiego), widoków miejscowości polskich (obejmująca pokaźną liczbę poloników), interesujące ikonograficznie grafiki ilustrujące wydarzenia z historii Polski (szczególnie powstania narodowe), liczący kilkaset obiektów zbiór rycin o tematyce religijnej (głównie dewocyjnych obrazków z XIX stulecia) i kilkutysięczna kolekcja ekslibrisów. Wyjątkowy zbiór tworzą płyty miedziorytnicze (w tym Jana Piotra Norblina i Michała Płońskiego), klocki drzeworytnicze i kamienie litograficzne, a także teki graficzne z 1. ćwierci XX wieku.