Kolekcja Sreber i Metali

Kolekcję sreber i metali tworzą zabytki metalowe od XIII do pocz. XX w. wykonane różnorodnymi technikami. Jądrem zespołu kowalstwa i ślusarstwa artystycznego jest do dziś kolekcja Romana Szewczykowskiego zapisana Muzeum w 1905 r. Konwisarstwo to głównie prace niemieckie i śląskie z okresu XVII–XIX w. Znajduje się tu także kolekcja zegarków od XVII do pocz. XX w. i zegarów stołowych i kominkowych reprezentujących najważniejsze ośrodki europejskie i polskie oraz zespół małych brązów, głównie włoskich XVI–XVII-wiecznych i brązów dekoracyjnych.

Szczególnie duży i cenny jest zespół złotnictwa, z grupą średniowiecznych kielichów mszalnych śląskich i pomorskich, srebrami z najważniejszych ośrodków złotniczych niemieckich – Norymbergii i Augsburga oraz innych. Złotnictwo polskie to przede wszystkim reprezentacyjny zbiór sreber warszawskich z XVIII – pocz. XX w., z Gdańska, Wrocławia i z innych ośrodków. Cenne są kolekcje sreber z okresu od 2 poł. XVIII–XIX w. z Krakowa, Poznania, Wilna, Lwowa oraz reprezentujące produkcję złotniczą XIX wieku z Radomia, Kalisza, Kielc, Lublina i innych małych ośrodków.

Do zwartych zespołów, głównie z okresu XVIII–XIX w., należą srebra austriackie, rosyjskie, francuskie i angielskie. Kolekcja biżuterii to zabytki od XVI w. do pocz. XX w. Wymienić też należy niezbyt duży, ale ważny zespół limuzyjskich emalii champlevés i malarskich.

Osobną grupę stanowią liczne judaika, przede wszystkim polskie, ale też niemieckie, austriackie i rosyjskie, głównie XIX-wieczne.
Zgromadzony przed wojną cenny zespół broni i uzbrojenia znajduje się w depozycie w Muzeum Wojska Polskiego.

Ryszard Bobrow rbobrow@mnw.art.pl
Ewa Martyna emartyna@mnw.art.pl