Kolekcja Rysunków Obcych
Kolekcja Rysunków Obcych
Zbiór rysunków obcych liczy ok. 15 000 obiektów; są wśród nich luźne rysunki, szkicowniki oraz albumy. Do najwcześniejszych dzieł należy niewielki zbiór iluminacji, w którym zwraca uwagę fragment Antyfonarza z Łaska z ok. 1520 r. W zespole rysunków włoskich szczególne znaczenie ma zespół rysunków tworzących tzw. Kodeks Bonoli, w którym znalazły się m.in. dzieła takich artystów jak Guercino, Pietro da Cortona, Luca Cambiaso, Domenichino, Carlo Maratta, Pier Francesco Mola czy Il Pordenone. Dobrze reprezentowana jest także szkoła wenecka z rysunkami Jacopa Bassano, Jacopa Palmy Młodszego, Giovanniego Antonia Guardiego oraz Domenica Tiepola. Wśród prac szkoły francuskiej zwracają uwagę m.in. kredkowe portrety Daniela Dumonstiera i Nicolasa Lagneau, a także prezentujące bogactwo technik i tematów rysunki artystów XVIII wieku – m.in. Louis-François Cassasa, Louis-Jeana Despreza, Jeana-Honoré Fragonarda, Jeana-Baptiste Greuzeʼa, Jeana-Baptiste Pillementa czy Huberta Roberta. W kolekcji rysunków dawnych szkół północnych do najcenniejszych należą dzieła artystów niderlandzkich. Z najwcześniejszych wymienić należy prace manierystów: Crispina van den Broecka oraz Maertena de Vosa. Z późniejszego okresu pochodzą rysunki Jacquesʼa de Gheyna II, Claesa Cornelisza Moeyaerta, uczniów Rembrandta, m.in. Ferdinanda Bola, oraz szkoły Rubensa (z unikatowym zbiorem rysunków Jana de Herdta). Wśród rysunków szkoły niemieckiej chlubą kolekcji są prace Adama Elsheimera i Michaela Willmanna.
Najliczniejszy w kolekcji zbiór rysunków niemieckich od epoki klasycyzmu po lata dwudzieste XX wieku zawiera dzieła najsławniejszych przedstawicieli tej szkoły. Jest wśród nich Caspar David Friedrich i Philipp Otto Runge, Wilhelm Schadow i Julius Schnorr von Carolsfeld, Moritz von Schwind i Ludwig Richter, Adolf Menzel i Hans Thoma, Max Liebermann i Lovis Corinth. Prace mistrzów rysunku licznie pojawiają się także w innych szkołach tego czasu, co najlepiej ilustrują przykłady francuskie z XIX i początku XX wieku. Wystarczy wspomnieć o obecności w kolekcji dzieł Paula Delaroche’a, Paula Gavarniego, Ary Scheffera, Grandville’a, Camille’a Pissarra, Paula Sérusiera czy Paula Signaca.