Litografia

Technika graficzna lub odbitka wykonana tą techniką. Litografia pozwala na osiąganie różnorodnych efektów artystycznych zbliżonych do malarstwa lub rysunku. Rysunek przeznaczony do odbicia nanosi się tłustą kredką lub tuszem na kamienną płytkę a następnie całą powierzchnię trawi kwasami i zwilża wodą. Powoduje to, że farbę drukarską przyjmują tylko zarysowane, tłuste fragmenty. Odbitki wykonuje się w prasie litograficznej przykładając zwilżony papier do kamienia.
Technika litografii została wynaleziona w latach 90. XVIII wieku, początkowo używana była do powielania czasopism. Od początku XIX wieku zaczęto ją stosować jako technikę artystyczną. Od około 1830 rozwinęła się litografia barwna, stosowana m.in. do produkcji plakatów. Odbitki wykonywano przy użyciu oddzielnych matryc dla każdego koloru, w odpowiedniej kolejności od najjaśniejszych do najciemniejszych.

ENCYKLOPEDIA SZTUKI W POLSKIM JĘZYKU MIGOWYM
to projekt skierowany do osób niesłyszących, posługujących się PJM. Powstaje w oparciu o Leksykon Grupy Artystów Głuchych w ścisłej współpracy z GAG.

Naszym celem jest tworzenie bazy wiedzy na temat sztuki w Polskim Języku Migowym tak, aby niesłyszący mieli łatwy dostęp do zagadnień, które mogą być dla niech trudne i zawiłe w języku polskim (definicje słownikowe, specjalistyczna terminologia). Projekt daje szansę niesłyszącym osobom (młodzieży, ale też dorosłym) na zdobycie wiedzy i podniesienie kompetencji kulturowych. Wypełnia poważną lukę w materiałach edukacyjnych w PJM.
Powstają zwięzłe definicje podstawowych pojęć dotyczących sztuki tłumaczone na PJM.

Na liście dotychczas nagranych krótkich filmów-definicji (prawie 150!) znalazły się między innymi tak podstawowe pojęcia jak: kompozycja, fotografia, negatyw, faktura, ceramika, grafika, kolaż, rzeźba i inne. Ale też nieco bardziej skomplikowane jak np.: art.-brut, po-sztuka, hipperrealizm, unizm, neoplastycyzm, czy podstawowe kierunki, tendencje i zjawiska w sztuce: gotyk, renesans, barok, rokoko, secesja, historyzm, kubizm, konstruktywizm. Jak i sylwetki twórców: Katarzyny Kobro i Władysława Strzemińskiego.

Encyklopedia została zainicjowana przez Zachętę – Narodową Galerię Sztuki w 2014 roku, w ścisłej współpracy z GAG. Powstało wówczas ponad 40 haseł, sfinansowanych w całości przez Zachętę. W 2016 roku nagrane zostały kolejne we współpracy z GAG, Zachętą – Narodową Galerią Sztuki, Muzeum Narodowym w Warszawie i Muzeum Sztuki w Łodzi z dotacji Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, z programu Kultura Dostępna. Realizatorem była inicjatorka encyklopedii Paulina Celińska. W 2016 roku pracy nad encyklopedią towarzyszyły warsztaty prowadzone przez osobę głuchą – Daniela Kotowskiego. W 2017 roku, dzięki dotacji MKiDN, projekt był kontynuowany przez Fundację Kultury bez Barier z udziałem Muzeum Narodowego w Warszawie, Zachęty – Narodowej Galerii Sztuki oraz Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, Muzeum Śląskiego w Katowicach oraz Artinfo.pl, pod patronatem Świata Ciszy. Warsztaty poprowadzili: Daniel Kotowski i Marek Lasecki w Warszawie, Kinga Hołda i Michał Justycki w Katowicach, Monika Kozub w Krakowie.

Realizatorem projektu Encyklopedia Sztuki w Polskim Języku Migowym (PJM) Warsztaty edukacyjne i tworzenie haseł 2 w 2017 roku była Fundacja Kultury bez Barier.
Projekt dofinansowany ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, w ramach programu Kultura Dostępna.
Patronat medialny: Świat Ciszy, Artinfo.pl
Partnerzy projektu: Grupa Artystów Głuchych GAG, Muzeum Narodowe w Warszawie, Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Muzeum Sztuki Współczesnej w Krakowie MOCAK, Muzeum Śląskie w Katowicach, Artinfo.pl