Barwna przeszłość Kresów Rzeczypospolitej była dla Brandta niewyczerpanym źródłem natchnienia. Przywożone z podróży szkice, rekwizyty i kostiumy pozwalały mu komponować dzieła, które Stanisław Witkiewicz porównywał do pięknego dywanu wschodniego. Dynamiczne kompozycje z rozpędzonymi jeźdźcami i nostalgiczne sceny rodzajowe zapewniły malarzowi sukces finansowy oraz niekwestionowaną pozycję przywódcy polskiej kolonii artystycznej w Monachium.