Dofinansowanie na zakup pastelu Stanisława Wyspiańskiego, Dziewczynka oparta o stół - portret Wandy Nowakówny dla MNW
Zadanie dofinansowane w ramach dotacji celowej ze środków finansowych Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z budżetu państwa
Nazwa zadania: Zakup pastelu Stanisława Wyspiańskiego, "Dziewczynka oparta o stół - portret Wandy Nowakówny'' dla Muzeum Narodowego w Warszawie
Wartość dofinansowania: 4 440 000 PLN
Całkowity koszt zadania: 4 440 000 PLN
Opis zadania: Zakup muzealiów do Kolekcji Pasteli Gabinetu Rycin i Rysunków MNW
W ramach dotacji celowej Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego Muzeum Narodowe w Warszawie zakupiło:
Pastel autorstwa Stanisława Wyspiańskiego (1869-1907), Dziewczynka oparta o stół – portret Wandy Nowakówny
Pastel na papierze żeberkowym z filigranem: INGRES
Sygnowany monogramem wiązanym po lewej u dołu: SW | 1902
W grudniu 2022 roku Muzeum Narodowe w Warszawie wzbogaciło swoje zbiory dzięki zakupowi wyjątkowego portretu pastelowego autorstwa Stanisława Wyspiańskiego.
Modelka to Wanda Nowakówna (1895-1968; absolwentka weterynarii i muzykologii, zamężna Dubieńska, przed 1939 należała do czołowych polskich sportsmenek), córka prof. Juliana Nowaka, lekarza artysty, a jednocześnie kolekcjonera jego dzieł i wieloletniego mecenasa. Wyspiański pokazał dziewczynkę swobodnie opartą o stół, w skupieniu pochyloną nad lekturą - zarys książki pozostał widoczny pośrodku kompozycji. Ten pierwotny pomysł malarz zastąpił motywem roślin o symbolicznym znaczeniu. Ich obecność stanowiła komentarz i jednocześnie życzenie związane z przyszłością dziecka. Z róży - symbolu piękna i miłości - Wyspiański narysował jedynie młody, delikatny i jeszcze niekwitnący „dziecięcy” pęd, zaś motywem fuksji, kojarzonej z barwą o tej samej nazwie, zgodnie z praktyką symbolistów francuskich wyraził nadzieję na harmonijny rozwój sfery duchowej i fizycznej małej Wandy.
Pastel wykonany przez artystę w czasie, w którym powstawały jego najwybitniejsze utwory dramaturgiczne (Wesele, 1901) i plastyczne (Autoportret, 1902), niewątpliwie zalicza się do najlepszych artystycznie i najciekawszych ikonograficznie wizerunków dzieci, jakie wyszły spod ręki krakowskiego mistrza.
Ostatnia publiczna prezentacja dzieła miała miejsce w 1947 roku w Krakowie.