"OTWARTA SZKOŁA EKOPOETYKI" / "Czwarta, trzeci - ta nowa"
wykład Urszuli Zajączkowskiej z cyklu "Otwarta szkoła ekopoetyki"
Przyroda pierwsza to ta, która zachowała się w swojej pierwotnej formie. Wielu badaczy i badaczek uważa, że – choćby ze względu na zanieczyszczenie światłem, plastikiem, dźwiękiem czy falami radiowymi – taka nieskażona działalnością człowieka przyroda już po prostu nie istnieje. Dziś nawet to, co odbieramy jako dziką przyrodę, jest dziełem człowieka – choćby dlatego, że pozwolił on takim obszarom przetrwać bądź po prostu nie zdążył ich jeszcze zniszczyć. To więc, co chronimy w postaci rezerwatów i parków narodowych, jest już tylko iluzją dzikości albo jej powidokiem. Druga przyroda powstała wskutek działalności człowieka – czerpiemy z niej wymierną, policzalną korzyść. To pola, sady, łąki – wszystkie te obszary, na których rośliny zostały zmuszone do pracy dla ludzi. Trzecia przyroda to ta, do której przywykliśmy w miastach – uładzona, ogarnięta, urządzona w parkach, zieleńcach i na skwerach. Ma nam sprawiać przyjemność. Z czwartą mamy trochę problem. Niektórzy badacze i badaczki mówią o „nowych ekosystemach miejskich” czy wręcz o „nowej dzikości”. Amerykanka Rebecca Raglon na łamach „The Journal of Ecocriticism” pisze o „antropogenicznej dziczy”, francuski architekt krajobrazu i ogrodnik Gilles Clément używa zaś określenia „trzeci krajobraz”. A chodzi o tę przyrodę, która spontanicznie pojawia się w tych zakątkach miasta, których człowiek z jakichś powodów nie potrzebuje. Uświadomienie sobie jej istnienia może być pierwszym krokiem do przemyślenia naszych miast pod kątem zieleni.
Miejsce spotkań: Dziedziniec Lorentza w MNW, Aleje Jerozolimskie 3 / godz. 19.00 / wstęp wolny
W razie niesprzyjającej pogody wykład zostanie przeniesiony do Sali Kina MUZ w Gmachu Głównym MNW
Zapraszamy do zapoznania się z pełnym programem cyklu
Urszula Zajączkowska – poetka, botaniczka, artystka wizualna i muzyk, adiunkt w Samodzielnym Zakładzie Botaniki Leśnej SGGW w Warszawie. Studiuje wzrost, anatomię i ruchy roślin. Bada ich aerodynamikę oraz biomechanikę. Jej debiutancki tomik poezji Atomy(2014) był nominowany do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w 2015 roku. W tym samym roku, wraz z grupą artystów stworzyła projekt artystyczny Cambium Killers, który jest wyrazem sprzeciwu wobec punktowego systemu oceny w nauce. W 2016 roku stworzyła film Metamorphosis of Plants, powstały z inspiracji dziełem J.W. Goethego pod tym samym tytułem. W 2017 roku została finalistką FameLab, konkursu popularyzatorskiego dla naukowców, organizowanego przez Centrum Nauki Kopernik i British Council. Na początku 2017 roku ukazał się tom minimum, nagrodzony Nagrodą Kościelskich, za który została również nominowana do Wrocławskiej Nagrody Poetyckiej Silesius w kategorii książka roku oraz do Orfeusza – Nagrody Poetyckiej im. K.I. Gałczyńskiego. W 2019 roku ukazała się jej książka Patyki, badylenominowana do Paszportu Polityki w kategorii Literatura.
------------
Ilustracja: Kazimierz Lasocki, Błotnista droga wśród drzew, 1927, olej na płótnie. Więcej o obiekcie w Cyfrowym MNW.