KINO LETNIE | "Surrealizm w kinie letnim " / Święta góra
godz. 21.30
seans filmowy z cyklu Surrealizm w kinie letnim
Święta góra / reż. Alejandro Jodorovsky / Meksyk 1973
Surrealistyczna fascynacja magią i okultyzmem znalazła swoje filmowe odbicie w kinie Alejandro Jodorovskiego. Jego trzeci i zarazem najznakomitszy film Święta góra korzysta z badań nad tarotem i okultystycznej wiedzy alchemików i mistyków. Film ma strukturę piramidy – zaczynając od najniższego poziomu, widzimy jedynie jej zarys, aby na końcu zobaczyć ze szczytu całość budowli. Bohaterem jest Złodziej, naznaczony w układzie tarota kartami Głupca, Wisielca, Księżyca i Piątki Mieczy (ostatnia karta reprezentuje jego pierwotny instynkt i jednocześnie jest symbolem umysłowego egotyzmu hamującego duchowy rozwój). Poszukiwanie przez niego szczęścia jest jednocześnie metaforą poszukiwania oświecenia i prawdziwej mądrości.
Źródło: materiały dystrybutora
Termin: czwartek, 11 lipca 2024, godz. 21.30
Miejsce: Dziedziniec Lorentza, Gmach Główny MNW / w razie deszczu seans zostanie przeniesiony do Kina MUZ w Gmachu Głównym MNW
Dla kogo: młodzież, dorośli, seniorzy
Zasady udziału: wstęp bezpłatny
Cały cykl jest realizowany we współpracy ze Stowarzyszeniem Nowe Horyzonty.
Kuratorka: Ewa Szabłowska
Surrealizm w kinie letnim
W tegorocznym kinie letnim podążymy śladem surrealistów! Nie będzie to podróż liniowa, przedstawiająca historię filmowego surrealizmu, lecz mozaika złożona z filmów, które choć odległe od siebie czasowo i geograficznie, są rezultatem surrealistycznej postawy i nieokiełzanej wyobraźni ich twórców. Prawdziwe przygody i prawdziwe kino zaczynają się wtedy, gdy radykalnie zrywamy z kieratem codzienności, iluzją bezpieczeństwa i filmową rutyną.
Surrealizm zawsze dotyczy raczej odlotów niż przylotów – pisze Michael Richardson w książce Surrealism and Cinema – a surrealistyczne kino bardzo często zostaje nierozpoznane albo zredukowane do stylu, tematu albo pewnych koncepcji, które w popularnym rozumieniu i potocznym języku określamy jako surrealistyczne. Najczęściej chodzi o przymiotnik „fantastyczny” lub „niesamowity”. Tymczasem surrealistyczne filmy nie mogą być definiowane przez styl czy formę, ale raczej jako rezultaty praktyki surrealistycznej, której istotą jest badanie połączeń i punktów styku pomiędzy różnymi sferami egzystencji oraz skupienie nie na obiektach, scenerii lub postaciach, lecz relacjach między nimi. Surrealizm to ruch w kierunku wolności! Konsekwentna odmowa zafiksowania znaczeń, otwartość na eksperymenty, których rezultaty są nieprzewidywalne, rewolucyjny zapał, by skruszyć skostniałe normy. A od początków swego istnienia surrealizm opierał się na kolektywnych działaniach artystów i wspólnotach podobnie myślących i czujących osób. Nic więc dziwnego, że w programie letniego kina znajduje się aż tyle metaopowieści, w których grasują duchy artystów i powidoki dzieł z przeszłości. Surrealizm w kinie letnim to przegląd filmowych łamigłówek, podwójnych tożsamości, anagramów i niespodzianek.
___
Ilustracja: kadr z filmu, materiały dystrybutora