Więcej o koncepcji i utworach:

Naturceare to neologizm zainspirowany tytułem jednej z kompozycji, łączący staroangielskie ceare oznaczające lęk, zamartwianie się z nature, określającym przedmiot troski. Natura, choć surowa i pełna gwałtowności, u Józefa Chełmońskiego zobrazowana jest z wielką czułością, którą chcemy się inspirować. W jego dziełach podziwiać możemy liczne gatunki ptaków, a wśród nich takie, które coraz trudniej spotkać w środowisku naturalnym, zagrożone wyginięciem żurawie, czajki, cietrzewie, kuropatwy i dropie.

Agata Zemla i Katarina Gryvul skomponowały utwory dla Muzeum Narodowego w Warszawie z myślą o monograficznej wystawie Chełmońskiego, ale także inspirowane naturą w jego dziełach. Młode artystki w dojrzały sposób wykorzystały materiał źródłowy, a przede wszystkim dużą obsadę instrumentalną, ze swadą korzystając z dodatkowych mediów. Powstały dwie, bardzo plastyczne kompozycje, niepodzielnie związane z obrazami Józefa Chełmońskiego.

W Uhtceare (tj. Weltschmerz o brzasku) niemal wprost odzywają się budzące się do życia ptaki. Naśladują je instrumenty, lekko podbite elektroniką i wokalizami. Gryvul bardzo oszczędnie, punktowo wykorzystuje rozszerzone techniki wykonawcze, podkreślając barwę, tak istotną w obrazach artysty. Napisała klasycznie prowadzony, uwspółcześniony brzmieniem utwór, który przywołuje uczucie nostalgii, samotności i śmiertelności.

Kompozycja Agaty Zemli what field whispers to rozedrgane i chropowate partie smyczków, odgłosy zasuszonej łąki. Artystka, towarzysząc orkiestrze smyczkowej, gra na amplifikowanym obrazie polnym, pełnym traw i źdźbeł, które nie tylko szepczą, ale także brzmią. Inspirowała się przyrodą, ale także drugim ważnym tematem Chełmońskiego – wsią. Kompozytorka świadoma rozkwitu zainteresowania życiem naszych chłopskich przodków, napisała muzykę przesyconą emocjami płynącymi z rewizji wiedzy na temat ich niewolniczego wyzysku.

W koncercie usłyszymy jeszcze dwie kompozycje, po raz pierwszy wykonane w Polsce, Les fleurs anciennes Lindy Catlin Smith oraz Ritual for Changing Times - Spring Equinox Tine Surel Lange, które doskonale wpisują się w motyw przewodni koncertu. Kanadyjka odwołuje się do starożytnych kwiatów i nawiązuje do muzyki dawnej, natomiast Norweżka inspirując się cyklem zmian w naturze mówi wprost jakich zmian wypatruje z nadzieją: „It is my hope, that we - the human race - at some point will turn the course, regain our humility towards our surroundings, and move towards better times”.

Agata Zemla – elektronika
Katarina Gryvul – głos, elektronika
Lilianna Krych – dyrygentka
Sinfonietta Cracovia
Krzysztof Pietraszewski – kurator

Tine Surel Lange – Ritual for Changing Times - Spring Equinox na smyczki i wideo (2022)

Katarina Gryvul – Uhtceare* na głos, 14 smyczków i elektronikę (2024)

Wykonanie utworu what field whispers Agaty Zemla dofinansowano ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego pochodzących z Funduszu Promocji Kultury – państwowego funduszu celowego, w ramach programu „Zamówienia kompozytorskie”, realizowanego przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca.

Koncert realizowany jest we współpracy z Ambasadą Królestwa Norwegii w Polsce. 

Koncert towarzyszy wystawie „Józef Chełmoński” w Muzeum Narodowym w Warszawie.