godz. 17.00

pokaz filmu Danton i wykład dr. Marcina Marona w ramach cyklu projekcji i spotkań poświęconych malarskim inspiracjom w twórczości Andrzeja Wajdy

 

Kino MUZ / obowiązuje bilet na seans / liczba miejsc ograniczona

 

Karnety na cały cykl, uprawniające do bezpłatnego wstępu na wystawy stałe i czasowe w Muzeum Narodowym w Warszawie oraz do udziału w dwóch oprowadzaniach z przewodnikiem, można nabyć w kasie MNW w cenie 180 zł.

Na pół godziny przed spotkaniem (o 16.30) w kasie MNW będzie można kupić wejściówki na pojedyncze spotkanie w cenie 18 zł. UWAGA: ich liczba będzie ograniczona.

 

 

Akademia Polskiego Filmu KINO MUZ – „Malarstwo w filmach Andrzeja Wajdy” to semestralny kurs składający się z projekcji filmów oraz wykładów o twórczości Andrzeja Wajdy. W programie jest 12 fabularnych filmów, które powstawały przez ponad pół wieku – od 1954 r. do 2009 r. – od „Pokolenia” do „Tataraku”, a także film dokumentalny w reżyserii Andrzeja Wajdy i Marka Brodzkiego „Andrzej Wajda. Muzeum wyobraźni. Inspiracje na temat roli malarstwa w twórczości reżysera”.

 

Tęskniłem, żeby być malarzem, bo wydawało mi się, że to jest moje przeznaczenie. – wspominał Andrzej Wajda – Trzy lata studiowałem w Akademii. Pod koniec trzeciego roku zdałem sobie sprawę, że nie mogę odnaleźć siebie i wtedy przypadkowo przeczytałem gdzieś w gazecie, jakimś tygodniku, że Szkoła Filmowa poszukuje studentów. No i wtedy zdecydowałem się porzucić Kraków i jechać do Łodzi.

 

Andrzej Wajda nie został malarzem, ale malarstwo w jego filmach jest obecne w formie cytatów i różnego rodzaju nawiązań. Inspirująca była dla niego twórczość m.in.: Andrzeja Wróblewskiego, Stanisława Wyspiańskiego, Jacka Malczewskiego, Artura Grottgera, Maksymiliana Gierymskiego, Jana Matejki, Edwarda Hoppera, Theodore’a Gericaulta, Francisca Goyi.  

 

Wykładowcy APF Kino MUZ – zarówno filmoznawcy, jak i historycy sztuki – dokonają analizy filmów Andrzeja Wajdy pod kątem inspiracji i nawiązań malarskich, zestawiać będą kadry z obrazami i zastanawiać się, jak te cytaty malarskie wpływają na interpretację filmów.

 

Studenci, podczas dodatkowych wykładów poświęconych historii malarstwa połączonych z oprowadzaniem po galeriach stałych Muzeum Narodowego w Warszawie, będą oglądać obrazy ważnych dla Andrzeja Wajdy malarzy. Karnet na zajęcia uprawnia także do wstępu do Muzeum Narodowego przez cały czas trwania kursu. Na ostatnich zajęciach planowane jest spotkanie z Andrzejem Wajdą.

 

Zajęcia Akademia Polskiego Filmu KINO MUZ Malarstwo w filmach Andrzeja Wajdy są przedmiotem ogólnouniwersyteckim UW (4 punkty ECTS). Powstały z inicjatywy Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej i zostały zorganizowane przez Muzeum Narodowe w Warszawie i PISF.

 

18 marca zapraszamy na projekcję filmu „Danton” i wykład dr. Marcina Marona.

Bilety w cenie 18 zł dostępne w kasie MNW

 

Kino MUZ / obowiązuje bilet na seans / liczba miejsc ograniczona

 

 

więcej informacji nt. cyklu 

 

-----

 

Danton, reż. Andrzej Wajda, 1983, 130'

 

"Wajda zrobił film świetny, a odtwórcy ról pierwszo- i drugoplanowych dobrze przysłużyli się temu pięknemu dziełu. Tym lepiej dla kina, lecz tym gorzej dla historii, gdyż im lepszy jest film, tym bardziej widzowi narzuca się jego historia. Lecz historia w tym filmie nie jest naszą" - twierdzili francuscy krytycy, historycy i politycy po paryskiej premierze "Dantona". "Film ten to zderzenie dwóch charakterów, dwóch wrażliwości w konkretnej sytuacji, ale cierpi na tym wymiar historyczny każdej z dwu postaci. Danton i Robespierre byli motorami rewolucji francuskiej, ale nie jest to w filmie ukazane. Danton chce wstrzymać terror, Robespierre uważa, że musi iść dalej, ale dlaczego? Filmowi brakuje całego historycznego tła: Konwentu podzielonego przez frakcje, kontrrewolucyjnego powstania w Wandei, południa w ogniu buntów, nacisku koalicji obcych u granic Francji. Z tego względu dzieło Wajdy jest mylące" - dodawali inni. Na długo przed realizacją filmu Andrzej Wajda podjął już jedną próbę adaptacji dramatu Stanisławy Przybyszewskiej "Sprawa Dantona". W 1975 r. wystawił sztukę w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Spektakl utrzymywał się na afiszu przez blisko pięć sezonów. Zarówno w tamtej inscenizacji, jak i w późniejszym filmie Wajda odszedł od swego zamiłowania do wizualnych efektów. Dramatyczne starcia polityczne przejawiają się głównie w dialogu, w dyskursie, w konfliktach racji, a nie gestów. Reżyser nie starał się o wyszukane ujęcia i zaskakujące rozwiązania inscenizacyjne, co nie znaczy, że filmowi brakuje widowiskowości i rozmachu. Udział francuskich koproducentów zapewnił Wajdzie swobodę finansową, ułatwił także dystrybucję filmu za granicą. Nagroda Louisa Delluca oraz Unifrance Film, a zwłaszcza Cezar za reżyserię podnosiły renomę dzieła. W czołówce filmu nazwiska francuskich gwiazd figurują obok nazwisk czołówych polskich aktorów. Obóz "dantonistów" tworzą odtwórcy francuscy z Gerardem Depardieu w roli tytułowej na czele, filmowi zwolennicy Robespierre'a (w tej roli Wojciech Pszoniak) to Polacy. Bardzo trudno o jednoznaczną opinię na temat osobowości tak złożonej, jak Danton. Będąc ministrem, powiadał o sobie: "Co mnie obchodzi moja reputacja! Niech Francja będzie wolna, a moje imię napiętnowane". "Beztroska i chęć korzystania z życia - pisze prof. Jan Baszkiewicz, jeden z konsultantów filmu - wiodły Dantona do braku skrupułów". "To przez zamożność przywiązuje się człowieka do jego ojczyzny" - głosił w Konwencie. Skłonny do korupcji, był jednak przy tym szczerze oddany ojczyźnie i rewolucji. Dla Wajdy najważniejszy jest jednak wizerunek Dantona jako polityka, rzecznika pewnej koncepcji władzy, panowania nad krajem, który wyszedłszy od tych samych, co Robespierre, założeń i ideałów, dochodzi do zupełnie innych wniosków, skłania się ku innym metodom realizacji obranych celów. Akcja filmu rozpoczyna się wiosną 1794 r. W rewolucyjnej Francji szaleje terror. Na posiedzeniu Komitetu Ocalenia Publicznego Billaud Varenne oskarża Dantona i jego przyjaciół o działalność kontrrewolucyjną. Robespierre nie zgadza się wprawdzie na sądzenie Dantona, ale inni członkowie Komitetu przytaczają wciąż nowe argumenty przeciwko niemu. Jednocześnie dochodzi do konfiskaty redagowanej przez Desmoulinsa gazety dantonistów "Vieux Cordelier". Wkrótce Danton otrzymuje poufne ostrzeżenie, że rząd nosi się z zamiarem aresztowania go. Z inicjatywy Robespierre'a dochodzi do spotkania obu przywódców, ale nie udaje im się osiągnąć porozumienia. W Komitecie Ocalenia Robespierre domaga się aresztowania Dantona. Nalega, by nastąpiło to szybko, gdyż czas pracuje na korzyść jego przeciwnika, który może w ciągu paru dni zmobilizować przeciw rządowi armię. Na podstawie raportu Saint-Juste'a zostaje przygotowana lista osób do aresztowania. W nocy z 30 na 31 marca policja zatrzymuje Dantona, oskarżony o spisek kontrrewolucyjny, zostaje skazany na śmierć.

 

źródło[@]: www.filmpolski.pl , za[@]: APF KINO MUZ – „Malarstwo w filmach Andrzeja Wajdy”