KINO LETNIE | "Surrealizm w kinie letnim " / Twarz Meduzy
godz. 21.00
seans filmowy z cyklu Surrealizm w kinie letnim
Twarz Meduzy / reż. Melisa Liebenthal / Argentyna 2023
Twarz Meduzy Melisy Liebenthal to eksplodujący błyskotliwością i poczuciem humoru filmowy esej w przebraniu czarnej komedii o tym, co naprawdę tworzy naszą tożsamość. Główna bohaterka pewnego dnia dokonuje przerażającego odkrycia: jej twarz zmieniła się tak bardzo, że nie jest w stanie rozpoznać samej siebie. Osobliwy punkt wyjścia stanowi dla Melisy Liebenthal pretekst do niepozbawionej surrealistycznego poczucia humoru eksploracji egzystencjalnych lęków. Argentyńska reżyserka zastanawia się nad tym, co właściwie konstruuje naszą tożsamość? Czy określa ją DNA rodziców, czy dowód osobisty? Jak bardzo nasza osobowość powiązana jest z wyglądem? Szukając odpowiedzi na to pytanie, zagłębiamy się wraz z reżyserką w królestwo zwierząt i świat sztuki.
Źródło: materiały dystrybutora
Termin: czwartek, 22 sierpnia 2024, godz. 21.00
Miejsce: Dziedziniec Lorentza, Gmach Główny MNW / w razie deszczu seans zostanie przeniesiony do Kina MUZ w Gmachu Głównym MNW
Dla kogo: młodzież, dorośli, seniorzy
Zasady udziału: wstęp bezpłatny
Cały cykl jest realizowany we współpracy ze Stowarzyszeniem Nowe Horyzonty.
Kuratorka: Ewa Szabłowska
Surrealizm w kinie letnim
W tegorocznym kinie letnim podążymy śladem surrealistów! Nie będzie to podróż liniowa, przedstawiająca historię filmowego surrealizmu, lecz mozaika złożona z filmów, które choć odległe od siebie czasowo i geograficznie, są rezultatem surrealistycznej postawy i nieokiełzanej wyobraźni ich twórców. Prawdziwe przygody i prawdziwe kino zaczynają się wtedy, gdy radykalnie zrywamy z kieratem codzienności, iluzją bezpieczeństwa i filmową rutyną.
Surrealizm zawsze dotyczy raczej odlotów niż przylotów – pisze Michael Richardson w książce Surrealism and Cinema – a surrealistyczne kino bardzo często zostaje nierozpoznane albo zredukowane do stylu, tematu albo pewnych koncepcji, które w popularnym rozumieniu i potocznym języku określamy jako surrealistyczne. Najczęściej chodzi o przymiotnik „fantastyczny” lub „niesamowity”. Tymczasem surrealistyczne filmy nie mogą być definiowane przez styl czy formę, ale raczej jako rezultaty praktyki surrealistycznej, której istotą jest badanie połączeń i punktów styku pomiędzy różnymi sferami egzystencji oraz skupienie nie na obiektach, scenerii lub postaciach, lecz relacjach między nimi. Surrealizm to ruch w kierunku wolności! Konsekwentna odmowa zafiksowania znaczeń, otwartość na eksperymenty, których rezultaty są nieprzewidywalne, rewolucyjny zapał, by skruszyć skostniałe normy. A od początków swego istnienia surrealizm opierał się na kolektywnych działaniach artystów i wspólnotach podobnie myślących i czujących osób. Nic więc dziwnego, że w programie letniego kina znajduje się aż tyle metaopowieści, w których grasują duchy artystów i powidoki dzieł z przeszłości. Surrealizm w kinie letnim to przegląd filmowych łamigłówek, podwójnych tożsamości, anagramów i niespodzianek.
___
Ilustracja: kadr z filmu, materiały dystrybutora